Ég heyrði á tal...

ungra stúlkna um daginn þar sem þær voru að ræða um ættingja.
Stúlka eitt: Gvöð, ég hitti svo sætan strák á ballinu og fór með honum heim.
Stúlka tvö: hefur hitt hann aftur?
Stúlka eitt: já við fórum í bíó og hann kom svo með mér heim. Veistu mamma og pabbi voru voða glöð að sjá hann!
Stúlka tvö: Nú!akkuru?
Stúlka eitt: Hann er víst strákurinn hans Nonna frænda sem er hálfbróðir pabba!
Stúlka tvö: Gvöööð, erta meinita? oj varstu að lúlla hjá frænda þínum.
Stúlka eitt: Hvernig átti ég að vita það, pabbi og pabbi hans hafa ekki talast við í einhver ár! Ég gat ekki vitað að hann væri frændi minn.
Hvert stefnir þetta þjóðfélag sem við búum í? Er ekki kominn tími til að hægja ferðina og sinna fjölskyldunni, svo börnin okkar lendi ekki í svona málum!