Virðuleg fjölskylda..

Í gamla daga þótti virðulegt að nota gleraugu, það þótti einnig vera gáfumerki!
Greindarvísitalan á mínu heimili hefur samkvæmt þessu aukist til muna og við öll fram úr hófi virðuleg. Allir komnir með gleraugu frá og með gærdeginum.

Ég fór sem sagt með börnin til auglæknis í gær og þurfa Snæfríður Sól og Birna Rut báðar að fá sterkari gleraugu. Baldur Smári og Ragnheiður fengu fyrstu gleraugun sín. Augnlæknirinn hafði líka orð á því að það yrði einhver gleraugnasali glaður þegar ég kæmi með alla fjölskylduna(gaman að læknum sem hafa húmor). Ég er nú svo vanaföst og ekki mikið fyrir að þvælast á milli verslana að óþörfu að ég fór beint á sama stað og venjulega og óskaði eftir magnafslætti, það var auðsótt mál enda ekki á hverjum degi sem gleraugnasalar fá kellur inn að kaupa 4-6 gleraugu í einu. Sem betur fer er ríkið farið að niðurgreiða gler fyrir börn sem eru nærsýn, en áður var það bara gert ef þau voru fjarsýn! Við máttum samt greiða 59.þúsund krónur fyrir þrennar umgjarðir og gler í fjórar. Bara nokkuð vel sloppið.

Sonurinn er bara sáttur við gleraugun, hann svaf með þau í nótt! Ekki á nefinu heldur í boxinu sem hann fékk með þeim. Hann setti upp gleraugun í morgun og sagði "mamma, er ég ekki hrikalega sætur svona?" "ef ég hefði fengið kringlótt gleraugu þá væri ég Baldur Potter, en það er ekki flott, ég er miklu sætari svona". Gott að sjálfsálitið er í lagi.