Greinilegt að ég er farin í dalinn!

Enda engar færslur verið hér síðan... Það er búið að vera hreint ótrúlega mikið um að vera hérna í kofanum og auðvitað næsta nágrenni þar sem menn og konur hamast við að koma litlum, í flestum tilfellum hvítum bolta, ofan í holu aftur og aftur... furðuleg íþrótt.

Börnin mín litlu eru forfallnir golfsjúklingar þessa dagana og eru á æfingum hjá kennara frá 13 -16 alla virka daga og svo aftur frá 17-19 tvisvar í viku! Þess á milli eru þau að æfa sveifluna og púttin... Guttinn hamast við að æfa því hann ætlar að vinna vallarstjórann í sumar á meistaramótinu! Verst að þeir skuli ekki keppa í sama flokki (hehe). Sennilega verð ég að fá stjórann til að spila með guttanum á litla vellinum. (allt gert fyrir gullpunginn minn).

Ljúfa er komin heim frá Englandinu og tókst mér að hitta aðeins á hana fyrir viku síðan eða svo (viku eftir að hún hringdi), Kærustuna sá ég í mýflugumynd á mánudag og rændi þá eldri syni hennar en stefni að því að skila honum á morgun... Stelpur mínar þið ratið nú alveg hingað í kofann er það ekki ?

Reyndar hefur Kærastan komið tvisvar í sumar sem er helmingi oftar en síðasta ár!

Frú Grú þú veist hvað þú getur gert þegar þér fer að leiðast að vera ein heima! Hér er sko alltaf til nóg af kókakóla ;o)