Fóstursonurinn...

fór heim áðan. Ótrúlegt hvað 3 mánuðir eru fljótir að líða.
Það eru 3 klst síðan hann fór - ég sakna hans
Ég get ekki lært því mér er kalt á tánum - hann var vanur að halda hita á þeim
Þetta er búið að vera skrýtið kvöld...
dyrabjallan hringdi - ekkert heyrðist
bankað á dyrnar - ekkert heyrðist
ég berfætt með fætur á gólfi - ekkert fótabað!
Mig langar út að ganga - enginn æstur í að fara með mér, bara kvartað undan kulda!

Það besta fannst mér þó að fóstursonurinn missti EKKI vitið þegar foreldrarnir komu að sækja hann! (sorry Einar, en það hlakkaði samt pínu í púkanum)